مامان بی خیال دنیا!!
سلام عزیز دردونه من:
شاید عنوان پست برات عجیب باشه اما این تعبیر منه برای بعضی از کارهای غافلگیرانه جناب شما که گاهی چنان آدمو غافلگیر میکنی و توو برجکش میزنی که حد نداره
هفته پیش دوشنبه 91/2/16 که اداره بودم بسته ای دریافت کردم که گفتند از طرف دفتر امام جمعه محترم شهره و به مناسبت روزمادر و هفته بزرگداشت مقام زن ارسال شده....بازش کردم یه کارت هدیه بود که هنوز بعد یه هفته نمی دونم مبلغش چقدره(دستشون درد نکنه مهم نفس عمله که به فکرمون بودند) و یه لوح تقدیر که به مد جدید رو تخته شاسی خورده بود....
عصر که خونه بودم یاد هدیه افتادم و آوردمش تا به آقایی نشونش بدم بعد رفتم توو آشپزخونه مشغول کار شدم و ایشون هم چون بیرون کار داشتند ضمن تشکر از بانی این عمل ؛لوح رو گذاشتند رو تاج مبل و رفتند....منم که به خاطر همایش صبح خسته بودم وکارم توو آشپزخونه تموم شده بود فرصت رو غنیمت شمردم و کنار محمدباقر خوابیدم
حدودا یه ساعت بعد که چشم باز کردم دیدم به قول معروف جا تره و بچه نیست!!!یواشکی توو پذیرایی سرک کشیدم که یه آن خشکم زد و همینجوری موندم
خدااااااااای من!معلوم نیست از کجا خودکار پیدا کرده بود و افتاده بود به جون لوح تقدیر و تبدیلش کرده بود به بوم نقاشی
هرجوری بود خودمو کنترل کردم و از دستش گرفتم
بعد مدتی آقایی برگشت و متوجه جریان شد (البته از چهره کاملا دمغ من)
من:
آقایی:اشکال نداره یادگاری موندگار و به یادموندنی تری شد ـ و قیافش هم سراسر (که بیشتر لجمو در میاورد)-
.
.
نتیجه اخلاقی به روایت محمدباقر:
*مامانی مهم اینه که اخلاص داشته باشی و کارت فقط برای خدا باشه تشکر و عدم تشکر مخلوقش رو بی خیال...هرچند اگه تشکر هم کردند دستشون درد نکنه
*مامانی خواستم منم امضایی زده باشم که همه بدونند منم قدردانت هستم
و اما بوم نقاشی باب راس من در ادامه مطلب
نمی دونم نگهش دارم یا نه؟شاید بدم یکی از عکسهای خودشو روش بندازند