يك پسر ناقلا
سلام
نخوت انگشتانم را عفو نماييد كه گاهي بي اراده بر اراده دلم مغلوب ميشوم و ناگريز سكوت بهترين نشان از سلامتي اين روزهاست!
طبق عادت ديرينه(از وقتي سوره توحيد را حفظ كرده)آخرين كلام شبانه من و پسرك سوره توحيدي است كه او ميخواند و ميداند وقتي تمام شد فقط و فقط بايد به خواب بينديشد
گاهي كه خوابش نمي ايد (مثل ديشب) و ميخواهد سكوت بعد تلاوت قران را بشكند:
-مامان جووون
:جوونم
-يه قل هو الله هم براي آقا بزرگ بخونم؟
:
قل هوالله دوم كه بهترين هديه خانه ماست براي آقا بزرگ رو با گوش جان ميشنوم و تكرار ميكنم...اما پس از لحظاتي كه دوباره سكوت حكمفرما ميشود:
-مامان جوووون
:جوونم
-خوابهاي خوب ببيني
: شما هم خوابهاي خوب ببيني
- نه من ميخوام فقط خواب ماشين مساقبه(همون مسابقه) ببينم
:
-
*سوده جان گوشيم خرابه نميتونم جواب پيام هات رو بدم هروقت تونستي بيايي ني ني گپ بهم پيام بده سريعا خودمو ميرسونم